Indeks
Pracujące matki często czują,że tak naprawdę nie uczestniczą w wychowaniu dziecka.
Często kobiety nie mają wyboru, muszą pracować. Często boją się, że umknie im kariera. Może tak będzie, może nie. Natomiast moment, kiedy dziecko zaczyna chodzić, nie powtórzy się na pewno.
Jeśli mama podejmuje decyzje o powrocie do pracy zaraz po urlopie macierzyńskim, ma mniej radości z towarzyszenia dziecku w rozwoju, ale więcej niezależności.
Z kolei jeśli decyduje się na pozostanie w domu i cierpi, czuje, że kariera gdzieś jej umyka, to może być niedobre dla jej kontaktu z dzieckiem. Mama może nieświadomie obwiniać dziecko, że przez nie nie rozwija się zawodowo. Im bardziej jest świadoma swojego wyboru, tym lepiej poradzi sobie z jego skutkami. Dręczenie się poczuciem winy na pewno nie wnosi nic pozytywnego do jej relacji z dzieckiem.
Która matka świadomie i otwarcie uzna, że praca jest dla niej ważniejsza?
Nie chodzi o to, co jest ważniejsze. Nie trzeba być idealną matką, wystarczy być dostatecznie dobrą! A taka może robić karierę zawodową. Mówię tu o okresie, kiedy dziecko nie potrzebuje tak bardzo matki "na wyłączność", jak jest na samym początku. Mama ma prawo do swojego czasu, a dziecko potrzebuje mieć mamę zadowoloną z życia. Jeśli mama się dla dziecka poświęca i cierpi z tego powodu, ono to czuje, uważa, że jest dla niej ciężarem.
dzice często nie mają czasu na rozrywki, bo w weekendy wynagradzają dziecku
swoją nieobecność.
Kiedy przebywanie z dzieckiem staje się obowiązkiem, cierpi na tym jakość kontaktu. Powtórzę: nie sposób być ideałem. Czasem trzeba podrzucić dziecko dziadkom albo wynająć nianię.
Niektóre z moich koleżanek starają się wynagrodzić dziecku swoją nieobecność prezentami.
To rodzaj ukojenia poczucia winy. W ten sposób w pewnym sensie "zamykamy dziecku usta". Każde dziecko przeżywa rozstanie z matką, jest na nią złe albo smutne. I ma do tego prawo!
Mama powinna tłumaczyć, dlaczego jej nie było. Wtedy dziecko czuje, że jego uczucia są dla niej ważne. To istotny moment, który decyduje, jak w przyszłości będzie sobie radzić z rozstaniami. Natomiast prezent dziecko może odebrać jako komunikat, że nie powinno być niezadowolone z nieobecności mamy.
Wiele matek narzeka na szefów, którzy nie rozumieją, że one nie zawsze mogą zostać po godzinach, wyjechać służbowo na kilka dni.
Nie mają zrozumienia, bo nie ma go całe społeczeństwo. Jeszcze niedawno najważniejsze było, żeby dziecko było zawinięte w bet, miało ciepło i żeby je karmić o ustalonych godzinach. Na szczęście do świadomości społecznej dotarło, jak ważna jest podstawowa więź matki z dzieckiem. Stąd rodzinne porody, nieoddzielanie dziecka od matki zaraz po jego urodzeniu. Ale to ciągle za mało. Ostatnio znów skrócono urlopy macierzyńskie. Więź matki z dzieckiem wymaga ochrony.
Często kobiety nie mają wyboru, muszą pracować. Często boją się, że umknie im kariera. Może tak będzie, może nie. Natomiast moment, kiedy dziecko zaczyna chodzić, nie powtórzy się na pewno.
Jeśli mama podejmuje decyzje o powrocie do pracy zaraz po urlopie macierzyńskim, ma mniej radości z towarzyszenia dziecku w rozwoju, ale więcej niezależności.
Z kolei jeśli decyduje się na pozostanie w domu i cierpi, czuje, że kariera gdzieś jej umyka, to może być niedobre dla jej kontaktu z dzieckiem. Mama może nieświadomie obwiniać dziecko, że przez nie nie rozwija się zawodowo. Im bardziej jest świadoma swojego wyboru, tym lepiej poradzi sobie z jego skutkami. Dręczenie się poczuciem winy na pewno nie wnosi nic pozytywnego do jej relacji z dzieckiem.
Która matka świadomie i otwarcie uzna, że praca jest dla niej ważniejsza?
Nie chodzi o to, co jest ważniejsze. Nie trzeba być idealną matką, wystarczy być dostatecznie dobrą! A taka może robić karierę zawodową. Mówię tu o okresie, kiedy dziecko nie potrzebuje tak bardzo matki "na wyłączność", jak jest na samym początku. Mama ma prawo do swojego czasu, a dziecko potrzebuje mieć mamę zadowoloną z życia. Jeśli mama się dla dziecka poświęca i cierpi z tego powodu, ono to czuje, uważa, że jest dla niej ciężarem.
dzice często nie mają czasu na rozrywki, bo w weekendy wynagradzają dziecku
swoją nieobecność.
Kiedy przebywanie z dzieckiem staje się obowiązkiem, cierpi na tym jakość kontaktu. Powtórzę: nie sposób być ideałem. Czasem trzeba podrzucić dziecko dziadkom albo wynająć nianię.
Niektóre z moich koleżanek starają się wynagrodzić dziecku swoją nieobecność prezentami.
To rodzaj ukojenia poczucia winy. W ten sposób w pewnym sensie "zamykamy dziecku usta". Każde dziecko przeżywa rozstanie z matką, jest na nią złe albo smutne. I ma do tego prawo!
Mama powinna tłumaczyć, dlaczego jej nie było. Wtedy dziecko czuje, że jego uczucia są dla niej ważne. To istotny moment, który decyduje, jak w przyszłości będzie sobie radzić z rozstaniami. Natomiast prezent dziecko może odebrać jako komunikat, że nie powinno być niezadowolone z nieobecności mamy.
Wiele matek narzeka na szefów, którzy nie rozumieją, że one nie zawsze mogą zostać po godzinach, wyjechać służbowo na kilka dni.
Nie mają zrozumienia, bo nie ma go całe społeczeństwo. Jeszcze niedawno najważniejsze było, żeby dziecko było zawinięte w bet, miało ciepło i żeby je karmić o ustalonych godzinach. Na szczęście do świadomości społecznej dotarło, jak ważna jest podstawowa więź matki z dzieckiem. Stąd rodzinne porody, nieoddzielanie dziecka od matki zaraz po jego urodzeniu. Ale to ciągle za mało. Ostatnio znów skrócono urlopy macierzyńskie. Więź matki z dzieckiem wymaga ochrony.
